ΥΠΟΜΙΣΘΩΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

Αν θελήσουμε να ορίσουμε τη μίσθωση ακινήτου, θα λέγαμε ότι ονομάζεται η σύμβαση, κατά την οποία ο εκμισθωτής εκχωρεί το δικαίωμα στο μισθωτή, αντί ορισμένου τιμήματος, της χρήσης του μισθίου.
 

Ο δε μισθωτής είναι υποχρεωμένος να  καταβάλει το μίσθωμα.
 

Μπορεί όμως να προκύψει η ανάγκη μίσθωσης του ιδίου ακινήτου, από το μισθωτή ( υπεκμισθωτή),  προς τρίτο συμβαλλόμενο ( υπομισθωτή).
 

Η σχέση αυτή ονομάζεται υπομίσθωση ακινήτου και αφορά τόσο αστικά, αλλά και εμπορικά ακίνητα.
 

Η συγκεκριμένη πρακτική επιλέγεται για να μπορεί να εξυπηρετήσει λειτουργικές, αλλά και φορολογικές ανάγκες.
 

Στη πράξη μπορούμε να δούμε εταιρείες διαχείρισης ακινήτων να μισθώνουν από ιδιοκτήτες ακίνητα και ακολούθως να τα υπεκμισθώνουν σε τρίτους!
 

Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να προβλέπεται ρητά στο πρώτο συμβόλαιο μίσθωσης.
 

Αν δε προβλέπεται κάτι τέτοιο, τότε η υπομίσθωση αποκλείεται σα δυνατότητα.
 

Αξιοσημείωτο είναι ότι σε περίπτωση που υπάρχει απαγόρευση της παραχώρησης χρήσης, δηλαδή της υπομίσθωσης σε τρίτο πρόσωπο, η παράβαση της  συμφωνίας από το μισθωτή, συνιστά κακή χρήση του μισθίου, με αποτέλεσμα ο εκμισθωτής να μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση.
 

Η υπομίσθωση δε μπορεί να συμφωνηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απο τη κύρια σύμβαση.
 

Τέλος αν μία σύμβαση καταγγελθεί λόγω μη επιτρεπόμενης υπομίσθωσης, ο εκμισθωτής έχει το δικαίωμα να απαιτήσει το μίσθιο από το μισθωτή, όσο και από τον υπομισθωτή.
 

Ο υπομισθωτής βέβαια έχει τη δυνατότητα να στραφεί κατά του μισθωτού για αποζημίωση, λόγω της ζημίας που πιθανόν να υπέστη.
 

Σε κάθε περίπτωση, η προσεκτική και επιμελής σύνταξη ενος μισθωτηρίου συμβολαίου από ειδικούς, θα προστατέψει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη από ανεπιθύμητες περιπέτειες και δυσάρεστες εκπλήξεις!!